De perfecte verbouwing
Demia en Barry uit Doetinchem kochten in februari 2015 een huis dat eind jaren zeventig werd gebouwd. Eigenlijk was het huis niet zo hun smaak, maar Demia en Barry waren wel blij met de grote kavel. Ook de locatie vonden ze zo fijn dat op een gegeven moment werd besloten om te verbouwen. Maar hoe? Demia: “We hadden zelf geen idee hoe we de ruimtes praktisch op elkaar konden laten aansluiten. Al jaren praatten we in hetzelfde kringetje rond. We hadden al eens wat plannen laten uitwerken, maar twijfelden te veel om van start te gaan. Op een gegeven moment zaten we weer eens ‘s avonds op de bank te praten over onze verbouwplannen. En ineens was daar een oproep van het tv-programma De perfecte Verbouwing: Wil je je huis verbouwen, maar weet je niet wat je wilt? We besloten om ons op te geven.”
De families die meedoen mogen twee ontwerpen laten maken, door verschillende architecten. “Met het budget dat wij hadden, zouden zij een ontwerp maken. Je moet zelf een aannemer uitzoeken en de kosten van de verbouwing betaal je natuurlijk zelf. Er was een klein risico dat we beide ontwerpen niet mooi zouden vinden. Maar we wisten welke architecten aan het programma meewerkten en waren er wel van overtuigd dat een van de twee in onze smaak zou vallen. Beide architecten vonden het een fantastische uitdaging.” “We mochten wel wensen aangeven”, vertelt Demia. We hebben allebei een moodboard gemaakt en een wensenlijstje ingeleverd. Daar is waarschijnlijk niet echt naar gekeken. De architect liep hier rond en ging op z’n eigen gevoel af.. Achteraf zei hij ook: Ik wist meteen wat ik wilde. Soms weet ik beter wat bij mensen past dan de mensen zelf. Dat was in ons geval ook zo. De donkere accenten hebben wij bijvoorbeeld niet beschreven. Wij zeiden we houden van licht, maar ook dat we van warmte houden en van natuur. Dat is goed in het ontwerp tot uitdrukking gekomen.” Toen de ontwerpen klaar waren, mochten Demia en Barry met een 3D bril virtueel door het nieuwe huis lopen. Barry: “Toen we beide ontwerpen hadden gezien, hebben we gezegd dat we er een nachtje over wilden slapen. We konden daar niet met elkaar overleggen, maar eenmaal op weg naar huis waren we er al snel uit. Bij het zien van de binnentuin, was ik meteen overtuigd van het ontwerp van Jeroen de Nijs, Demia had iets langer nodig.” Nu vindt Demia de indeling zo logisch dat ze zich afvraagt waarom ze dit niet eerder bedacht hebben. De keus voor BvG Arnhem als aannemer was ook snel gemaakt: “We hebben het gesprek met een tweede aannemer afgezegd, zo overtuigd waren we van BvG. We hadden direct een goede klik met Roy Tangelder. Zonder dat hij een idee had wat er ging gebeuren, overtuigde hij ons van de flexibiliteit van BvG en wist hij al onze zorgen direct weg te nemen. Wat ons ook aansprak was dat BvG een eigen timmerwerkplaats heeft. Nadat we een keus gemaakt zouden hebben, zou de aannemer binnen een maand aan het werk moeten. Binnen zes maanden moest de bouw klaar zijn, al kregen we vanwege corona op een gegeven moment drie maanden uitstel. Uiteindelijk was de hele verbouwing binnen vijf maanden klaar.” Het bleek dat de architecten niet voldoende hadden aan het door Demia en Barry opgegeven bedrag, toch werd het huis uiteindelijk binnen budget verbouwd. Barry zegt daarover: “Roy heeft heel erg meegedacht over alternatieven die voordeliger waren. We hebben de stalen pui bijvoorbeeld vervangen voor een houten.” En Demia vult aan: “En Barry heeft heel veel zelf gedaan. Samen met Roy heeft hij een overzicht gemaakt van dingen die hij zelf kon doen. Elke avond kreeg Barry een lijstje, met de mededeling: dit moet morgen vroeg klaar zijn. Soms stond hij tot 11 uur ‘s avonds te slopen. Gelukkig heeft mijn schoonvader ook veel meegeholpen.” Barry: “Later zei Roy: Je bent echt de eerste die het lijstje steeds zo netjes heeft afgewerkt.” Tijdens de verbouwing werd er van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat gewerkt. “Voor Roy was deze verbouwing ook een hele uitdaging. Hij heeft echt een perfecte planning gemaakt. Er waren wel wat tegenvallers met onderaannemers, maar Roy vond daarvoor steeds weer een oplossing.” De veranderingen Het huis is volgens Demia onherkenbaar na de verbouwing. “De keuken is verplaatst naar een nieuwe aanbouw. Een schuifpui achter het aanrecht verbindt de keuken met de tuin. Dat is fijn als je op zomerse dagen staat te koken. Op de benedenverdieping hebben we nu een slaapkamer met badkamer. Het meest opvallend is de binnentuin. Die is ontstaan door een extra pad tussen de keuken en de woonkamer dat om een stukje tuin heen is gebouwd. Alle wanden van de binnentuin zijn van glas. Die kunnen in de zomer helemaal open, dan heb je echt de tuin binnen. De binnentuin is de as van de woning. Vanaf de voordeur kijk je tot in de tuin. De keuken en de woonkamer grenzen eraan. Door de strakke zichtlijnen kun je vanuit de keuken zien wie aan de poort staat. De trap is verplaatst en de entree is naar voren gehaald. Daardoor is naast de voordeur een royale werkruimte ontstaan. De grootste verandering aan de buitenkant is dat het huis een rieten dak heeft gekregen.'' Demia en Barry vinden het nog steeds opmerkelijk dat zo’n groot project in zo’n korte tijd klaar was. “Wij woonden die maanden boven, hadden onze woonkamer op de vide en de babykamer werd tijdelijk een keukentje. Voor onze kinderen van 9, 5 en 3 was het een hele leuke tijd. De zomer dat alle bouwmannen er waren, was de allerleukste zomervakantie. Onze oudste dochter ging met de koffie rond en deelde lekkers uit, en hoogtepunt was op vrijdagmiddag samen een patatje eten.” |
|